kilimanjaro2020.reismee.nl

Dag 6, Summit poging

Barafu camp 4600m - Stella point 5756m - Uhuruh peak 5895m - Barafu camp 4600m

Lieve mensen,

Gisteravond, de avond voor de Summit poging kregen we uiteraard nog een briefing. 05.00 uur vertrekken! Er gaan 6 summit porters mee. Zij kunnen je dagrugzak dragen en extra water. Vijf van ons besluiten hier gebruik van te maken, zonder dagrugzak naar de top te gaan. Anton houdt graag zijn water dichtbij zich en draagt zijn rugzak zelf. We doen nog een persoonlijke rondvraag op de avond voor vertrek, Hoe zitten we erin? Hoe voelen we ons nu? Zijn er dingen die je figuurlijk mee de berg op genomen hebt en daar wil laten? We delen onze gedachten en voelen ons zeer verbonden met elkaar. De Kilimanjaro beklimmen is op zich al een hele missie, als daar nog een extra doel bij komt, mentaal of emotioneel dan geeft het enorme kracht en passie. Een heel bewust moment! Het mooie van het delen is ook dat je er niet alleen meer mee loopt. Emoties komen, we luisteren en zijn dankbaar voor deze kwetsbare momenten samen. We besluiten om op de top onze gedeelde kwetsbaarheden d.m.v. een gebed naar de hemel te zenden met elkaar.

Om 05.00 uur vertrekken we (na een ontbijt inclusief pap) met drie gidsen en onze summit porters. In totaal zo'n 15 man. Zakayo (een echte masai trouwens) spreekt een zegen gebed uit terwijl we met elkaar hand in hand staan. Kippenvel en super spannend! Hier hebben we lang naar toe geleefd! In het donker lopen we achter Isaya aan bergopwaarts. Hoofdlampen aan, voetje voor voetje door de ijle lucht. Goed ingesmeerd, als straks de zon op komt in combintie met sneeuw dan verbrand je zomaar. De tocht naar de rand van de krater is enorm pittig, zo'n 9,5 uur lopen en zo'n 1000m stijgen. De weersomstandigheden veranderen steeds, onze kleding dus ook. We klimmen over grote rotsblokken en zigzaggen over het lavagruis. Door de sneeuw, over ijs... al snackend en zippen aan onze waterslangen. Langzaam gaat het. De zon komt op om 06.30 uur achter de Mawenzi vandaan, een van de drie pieken van deze stratovulkaan. De lucht kleurt diep oranje, super mooi! Foto momenten natuurlijk, en weer verder. Ilse loopt als eerste achter Isaya en bepaalt voor een groot deel het tempo. Joke en Anneke volgen daarna. Het is goed zo! Anton helpt waar hij kan, echt bijzonder dat hij zo goed gaat! Simone gaat ook erg goed. De anderen kampen met geregeld ongemakken. Misselijk, hoofdpijn, moeheid, en bij Anneke schieten de kuiten "op slot" . Om 08.30 uur houden we een break, snacken bij en voor wie het nodig heeft is er "Kilimanjaro cocaine" . We hebben allemaal een zakje mee gekregen. Haha, geen zorgen, het is gewoon glucose. Lieven zijn hoofd werkt niet mee, hoofdpijn! Zuurstof biedt wat verlichting, goed drinken en blijven eten. Ilse is op, na nachten niet goed te hebben geslapen en nog minstens twee uur voor de boeg te hebben, breekt ze. Wat doen we? Kelvin de gids blijft bij haar met twee porters. Zij gaan in een rustiger tempo proberen wat er mogelijk is. Een moeilijk moment voor ons als groep. Tranen en knuffels, maar met groot vertrouwen in Kelvin de gids en Ilse gaan we hen voorbij. Even zijn we van slag. Don't cry horen we de gidsen zeggen.. we hebben onze adem inderdaad echt nodig om verder te gaan.

Om 12 uur lunch, we hebben een lunchbox mee gekregen met van alles. Door de hoogte is de eetlust beperkt.. gelukkig is er choclade! Simone haar motivatie om de komende uren stukje voor stukje vooruit te gaan. De summit porters hebben warme thee voor ons mee. Erg lekker na het koude water uit onze camelbags. Net als we weer willen vertrekken zien we Ilse aankomen, echt een euforisch moment!! Blij, blij, blij zijn we allemaal wat een doorzetter!!

Wij stappen door met onze 5 en bereiken om 14.00 uur Stella point, de rand van de krater. Maken foto's en inventariseren hoe we ons voelen. Wie wil er door naar Uhuruh peak? Wat is er mogelijk? Joke heeft het zwaar en ook ik twijfel en voel me opgejaagd door de beperkte tijd. Als ik vraag aan Joke, wat wil je, Stellapoint is ook al een hele mooie prestatie, antwoord Joke, ik wil door! Daar gaan we dan... we hebbben een uur om de top te bereiken, moet kunnen maar de tijd is niet onze vriend op dat moment. Isaya voorop door de sneeuw. Rechts van ons zien we de binnenkant van de krater bedekt met sneeuw. De zon schijnt, het is echt prachtig allemaal. Onze mannen, Lieven en Anton ruiken de top en gaan vooruit. De dames besluiten gezamelijk de top te bereiken, ik ondersteunt door Isaya en Zakayo en ingesmeerde kuiten... Eenmaal op de top vergeet je alles. Het zicht is goed, wij zijn blij en nemen ons moment. Emotioneel is het, we zijn dankbaar en leggen alles digitaal vast. Op 7 maart 2020 om 15.30 hebben we de top bereikt. We did it! We staan met ons vijven gearmd en zenden onze gebeden naar de hemel! Supermooi moment en weer emotioneel. Uhuruh peak! Uhuruh betekent vrijheid in het Swahili, en inderdaad, als je op het dak van Afrika staat en om je heen kijkt dan ervaar je de vrijheid! Lang kunnen we niet blijven, de tijd dringt. Nog zo'n 3 uur afdalen, we zijn graag voor het donker weer in ons base camp.

Het moment van omkeren op de top is vreemd. Dat waar je zolang naar uitgekeken hebt gaat weer van je af. Mijn kuiten worden ontlast en dalen doet beroep op mijn boven benen, ik ga als een speer. Hoe verschillend is het voor iedereen. Ondersteunt door porters afdalen, bij Lieven nam de hoofdpijn toe en kreeg hij opnieuw zuurstof. Doorgaan, doorgaan werkt het best. Tegen 18.00 uur bereiken we weer ons base camp, Barafu. Ilse staat er al en heeft het verheugende nieuws Stella point ook bereikt te hebben!! Allemaal zijn we enorm blij over wat we bereikt hebben en dat we weer herenigd zijn.

Die avond blikken we terug, Joke leest de brief voor de zij aan haar overleden moeder geschreven heeft. Een heel mooi en bewust moment. Natuurlijk weer tranen... mooie parels. Dankbare momenten. We mogen uitslapen! Om 8 uur pas thee op bed... het voelt als een enorme luxe. Voldaan sluiten we onze ogen....

Reacties

Reacties

Jacques en Marian

Wat een prestatie en wat een belevenis!!!! We zijn diep onder de indruk.
Nooit bij stil gestaan dat het zo gigantisch is. Gefeliciteerd en een dikke knuffel.

Ellen Castelijns

Wat een belevenis, en een mooi verslag vd reis. Blij dat jullie dit allemaal zo samen mochten meemaken. Toppers!

Arja

Wat een ervaring, prachtig! Dat neemt niemand jullie meer af. Koester alle bijzondere momenten.

Ton

Wat een pittige en veelomvattende beklimming naar de top!
Spannend en ontroerend mooi verhaal over jullie als groep én over jullie persoonlijke beleving.

Rieneke

Wat een prachtige reis, om nooit te vergeten! Ontroerend om te lezen hoe jullie met elkaar alles gedeeld hebben. Ik ben supertrots op jullie allemaal. Een topprestatie!
Een super trotse moeder

Babs

Mijn hemel An, de rillingen lopen over mijn lijf :-)!
Alle gevoelens die je beschrijft, zo herkenbaar van "onze" keer samen 4 jaar geleden. Stapje voor stapje, pole pole volg ik jullie verhaal, zie de bijbehorende plaatjes in mijn hoofd en als foto's bij het verhaal, ruik de geuren en voel dan ook weer die druk op de borst, hoofdpijn, gebrek aan eetlust, het willen slapen maar niet kunnen... De strijd van het individu maar ook van jullie samen. Wat een prachtige maar o zo zware trip! Wat een kanjers zijn jullie!!

Miep

Wat een prachtige ervaring voor jullie, en dankzij de reisverslagen ook voor ons.
Jullie zijn allemaal toppers , geweldig !

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!