Laatste dag - project bezoek in Arusha - Afscheid nemen

Moshi - Arusha - Moshi

Lieve mensen,

Allereerst bedankt voor voor jullie reacties! Erg leuk om betrokkenheid te ervaren en mooi om jullie deelgenoot te kunnen maken van onze bijzondere reis!

Onze laatste dag, the day after de Kili. Uitslapen is er nog niet bij; 7.00 uur ontbijt. Vandaag gaan we naar Arusha, zo'n 80 km bij Moshi vandaan en zo'n 2 uur rijden hier. We gaan naar Jaffery school , een secondary school met een speciale unit voor kinderen met een beperking. Doingoood foundation heeft eerder een kind daar gesponsord voor haar onderwijs. We gaan een kijkje nemen. Onze prive bus komt om 8.00 uur met chauffeur. Heel verrast zijn we als Kelvin ook uitstap. Hij zal ons vergezellen vandaag, heel erg leuk!

Anton zal eind van de middag terug vliegen naar NL en neemt zijn bagage alvast mee. Een busrit in Tanzania is nooit saai. Veel te zien onderweg, prachtig geklede vrouwen met een vracht op hun hoofd, kinderen die spelen, winkeltjes en ook shops waar je je grafkist kunt uitzoeken. Een paarse of toch een naturel houten? We zien grote zeilen op de grond waarop een soort poeder op ligt, blijkt een goedje te zijn voor het maken van bananenbier, een locaal product hier aan de voet van de Kilimanjaro. We kijken links en rechts... en zien onze Kili gloren. Het doet veel en we stoppen, stappen uit en maken foto's...

Als we op het project aankomen staat teacher Ruth ons op te wachten. Het is pauze en er spelen veel kinderen op het schoolplein. Wij lopen door naar achteren, daar waar de special unit staat voor een uniek stel kinderen. We verzamlen op een kantoortje waar we kort een uitleg krijgen. Als de manager hoort dat we een fysiotherapeut ( Lieven) en een marketing lady (Simone) in onze groep hebben is het enthousiasme groot, precies wat ze zoeken! ;-) Teacher Ruth geeft ons een rondleiding. Elke klas heeft zijn eigen verhaal en wij luisteren. De sfeer is heel positief en er heerst structuur. Mooi! Het is de bedoeling dat de kinderen op deze school een vaardigheid leren om zo in de maatschappij te kunnen functioneren. Fijne motoriek wordt gestimuleerd en ook de cognitieve vaardigheden. Er is een grote diversitiet aan beperkingen. Happyness is een van de ouderen studenten, zij is door sponsoring van Doingoood foundation geholpen om hier te kunnen zijn en ze doet het erg goed. Ze naait van alles. Wij bewonderen haar en de anderen in de klas en kopen wat uit het "winkeltje". Tijdens de koffie vertelt teacher Ruth over de school, de wensen die er zijn en bedankt ons voor onze komst en steun aan Happyness. We maken een groepsfoto en vertrekken weer. Het is ons allemaal opgevallen met hoeveel liefde en warmte deze kinderen geholpen worden. Kinderen die ook vaak gezien worden als een "vloek of schande voor de familie" kinderen die vaak enorm gepest zijn.

Tijd voor lunch! We gaan naar een mooie plek, Blue Heron. Lunchen in een prachtige tuin, praten na en genieten. Verse mango juice en de heerlijke cappuccino of fanta smaken goed, nog even extra van genieten nu het nog kan...

We rijden verder door Arusha, proeven de sfeer en gaan op soevenirs jacht. Uiteindelijk rijden we met onze bus richting airport. Het eerste afscheid wordt een feit. Anton zwaaien, zoenen en huggen we uit. Dankbaar voor de vele mooie en bijzonderen momenten met elkaar. We gaan elkaar zeker weer zien!

Terugrijdend in de bus naar Moshi, worden we door Kelvin uitgenodigd om elders te gaan eten met elkaar. Even opfrissen in de lodge en dan zijn we welkom bij hoofdgids Genes thuis! Dat willen we wel! Netjes gekleed en opgefrist brengen de bus ons naar de plek van bestemming. Assisi was er ook, heel leuk om hem weer te zien en tot onze grote verbazing had onze Kili kok Jonathan opnieuw een hele maaltijd voor ons bereid! Een bijzonder weerzien was het. Het feest werd compleet toen we aan onze Kili tafel, inclusief Kili tafelkleedje en op onze Kili stoelen zaten aan een heerlijke maaltijd! We maken kennis met de vrouw van Genes en Kelvin komt gezellig bij ons aan de tafel zitten. We hebben een primeur, Genes en zijn vrouw zijn vandaag precies 13 jaar getrouwd! Met een hoge taart en appelsap met bubbels vieren we dit feit met elkaar. Weer een bijzondere dag was het. Onze laatste momenten samen als groep, de reis is ten einde. Veel hebben we gedeeld met jullie, nog veel meer is er te zeggen. De grappige verschillen tussen specifieke Belgische woorden vs Nerderlandse o.a. en nog veel veel meer. Gek voelt het.. zeer, zeer dankbaar, blij met nieuwe vriendschappen en met prachtige ervaringen op zak gaan we weer onze eigen wegen. De corona crisis tegemoet.. gelukkig hebben we onze app groep

Een reunie gaat absoluut volgen!

Nogmaals bedankt voor jullie medeleven en reacties en donaties. De opvolging hiervan gaat in gang gezet worden. Ruim €18.000/= hebben we op gehaald voor de goede doelen. Alle goeds gewenst in deze bizare tijd!

Tot ziens en lieve groeten van ons allemaal! Anton, Lieven, Simone, Ilse, Joke en Anneke

Dag 8, Laatste dag op de Kili

Mweka camp 3100m - Mweka gate 1640m - MCF Lodge in Moshi

Voor de laatste keer worden we gewekt met thee op bed. We gaan de altijd vriendelijke Godefrey nog missen! "How was your night?" "Did you sleep well?" "Tea, coffee or plain water this morning?" "With or without sugar?"

Gisteravond hebben we al groep van 6 ons nog voorbereid op de bedankceremonie inclusief het geven van de fooien die vandaag plaats zal vinden. Dit is een heel ritueel en uiteraard willen wij onze helpers en helden graag goed belonen. Het geven van een fooi is heel normaal hier in Tanzania en een wezenlijk deel van het salaris. Na goed overleg zijn we het eens met elkaar en zetten op papier wat de fooi voor iedereen inhoudt. Ons locale team bestaat uit 24 personen met diverse rangordes. Alle dollars verzamelen we in een enveloppe die we bij de ceremonie zullen overhandigen. Een aantal porters willen we persoonlijk " bedanken" hiervoor houden we een persoonlijke fooi apart.

Eerst nog ontbijt, we starten weer met pap. Geen favoriet voor de meesten maar we eten (meestal) netjes ons kommetje leeg. De zon schijnt en we zien vanuit de eet tent nog net een stukje van de besneeuwde top van de Kilimanjaro! Daar hebben we gestaan met elkaar... Net na 08.00 uur starten we met onze laatste afdaling. Mweka camp ligt op het randje van moorland en forrest. We groeten onze jongens in het Swahili " Tutaonane badaye" see you later. We houden het tempo laag en wandelen door de steeds hoger wordende forrest achter Isaya aan naar ons eindpunt. We zien nog apen en horen weer meer vogels fluiten. Het is ook een stuk warmer en we lopen weer in onze t-shirts. Om half 1 bereiken we Mweka gate, het einde van de route. Op de foto natuurlijk bij het eindpunt teken. We registreren ons een laatste keer in het grote Kilimanjaro boek. Het begint te regenen. Gelukkig is er een overdekte plek waar de bedank ceremonie plaats kan vinden. Onze helpers beginnen weer te zingen, we klappen en dansen en roepen mee. We worden allemaal persoonlijk benoemd in de songs, het swingt echt super zo met elkaar! Dan mogen Anton en ik speechen. Bedanken en alle lof uitspreken naar dit geweldige team. We zijn als een familie geweest de afgelopen 8 dagen. Trots zijn we! Uiteindelijk overhandig ik de enveloppe. Er vindt nog wat overleg plaats en dan krijgt iedereen te horten wat zijn fooi is. Met luid gejuigd wordt het ontvangen. Super blij is iedereen en wij opgelucht dat we het goed ingeschat hebben. Iedereen komt ons persoonlijk bedanken en dat is ook het moment dat we onze persoonlijke fooi overhandigen. Het is een handje klap idee. Ongezien geef je zo je "tip"

Nog een laatste keer met het hele team op de foto en dan de bus weer in, terug naar de lodge nog zo'n 45 minuten rijden. De sfeer is super! We zingen en lachen wat af met elkaar. De bus met porters haalt ons in en daaruit klinkt een luid gejuich! Iedereen is echt mega blij.

In de lodge worden onze spullen uitgeladen en de certifikaten uitgedeeld. Dan volgt het afscheid van de gidsen. Zo gaat dat maar het voelt ook raar na zo'n intensieve tijd met elkaar.

De dames in de lodge hebben een feestmaal voor ons bereid. Buiten in de tuin staat een gedekte tafel met kaarsen. Een kampvuur erbij en Kilimanjaro bier en Z.A. wijn. We vieren onze top prestatie! Er wordt gezongen door een groep kinderen en er wordt gedanst. Need I say more?

Morgen nog een project bezoek, onze laatste dag van de reis.

Dag 7, De afdaling

Barafu camp 4600m - Mweka camp 3100m 

We zijn op tijd wakker. De zon schijnt en de plek waar we staan is prachtig, wat een uitzicht!  We horen onze chef Jonathan and waiter Godefrey alweer in de weer zijn voor ons. Water koken en het ontbijt met dagelijkse pap worden klaar gemaakt. We zijn blij met deze mannen! Ook met Assisi, de campingmaster zijn hulp is elke ochtend weer zeer welkom. Heerlijk om deze dag rustig te starten.  Via de hotspot van Kelvin brengen we ons thuisfront op de hoogte van onze prestaties! Allemaal hebben we onze TOP bereikt ! 

Genieten van de zon, foto's maken en opnieuw een heerlijk ontbijt. Om 10 uur starten we onze afdaling. Zakayo voorop. We zien brancards op 1 wiel langs het pad, voor als mensen " afgevoerd" moeten worden. Een matras en slaapzak worden er dan opgelegd en zo wordt de patient naar beneden gereden.... Het lijkt ons geen pretje... Het weer verandert snel en het begint te regenen. Regenkleding weer aan en verder lopen. Het voelt heel anders om te dalen. Pole pole, over de rotsblokken. Links en rechts van ons passeren onze porters ons, zij lopen zeer vlot naar benenden. We passeren andere mensen die zichtbaar het lastig hebben. Het vervult ons met dankbaarheid dat wij het goed maken met elkaar. De goede begeleiding is van grote waarde! Om 16.00 uur bereiken we Mweka camp op 3100 m hoogte en staat de "lunch" klaar. Eerst registreren we ons weer in het Kilimanjaroboek. Voordat we de eet tent in gaan wordt uitbundig gezongen voor ons door alle porters. Heel erg leuk! Een is de voorzanger en de andere gaan volledig mee. Klappen en dansen, zeer ritmisch bewegend allemaal en vol overgave,om het   feest compleet te maken worden wij zessen een voor een in de dansende kring getrokken. Heerlijk!! Wat genieten! Inmiddels herkennen we de songs een beetje en zingen mee.   

De hot lunch bestaat vandaag uit komkommersoep, spagettie met een heerlijke beef saus. Assisi en Godefrey scheppen onze borden vol. Gelukkig is de eetlust weer zo goed als terug. We besluiten het diner naar 19.30 uur te verplaatsen. Richten onze slaapplekken in en schrijven in onze dagboeken. Het is drukker op dit camp. Stemmen zijn tot laat te horen. De maan is bijna vol, dat geeft veel licht. Als we in onze tentjes liggen en het stiller wordt, laat de bushbaby zich flink horen... gewoon als het donker is en na middernacht...  Onze laatste nacht op de Kilimanjaro. Morgen nog  10 km dalen voornamelijk door het regenwoud.

Dag 6, Summit poging

Barafu camp 4600m - Stella point 5756m - Uhuruh peak 5895m - Barafu camp 4600m

Lieve mensen,

Gisteravond, de avond voor de Summit poging kregen we uiteraard nog een briefing. 05.00 uur vertrekken! Er gaan 6 summit porters mee. Zij kunnen je dagrugzak dragen en extra water. Vijf van ons besluiten hier gebruik van te maken, zonder dagrugzak naar de top te gaan. Anton houdt graag zijn water dichtbij zich en draagt zijn rugzak zelf. We doen nog een persoonlijke rondvraag op de avond voor vertrek, Hoe zitten we erin? Hoe voelen we ons nu? Zijn er dingen die je figuurlijk mee de berg op genomen hebt en daar wil laten? We delen onze gedachten en voelen ons zeer verbonden met elkaar. De Kilimanjaro beklimmen is op zich al een hele missie, als daar nog een extra doel bij komt, mentaal of emotioneel dan geeft het enorme kracht en passie. Een heel bewust moment! Het mooie van het delen is ook dat je er niet alleen meer mee loopt. Emoties komen, we luisteren en zijn dankbaar voor deze kwetsbare momenten samen. We besluiten om op de top onze gedeelde kwetsbaarheden d.m.v. een gebed naar de hemel te zenden met elkaar.

Om 05.00 uur vertrekken we (na een ontbijt inclusief pap) met drie gidsen en onze summit porters. In totaal zo'n 15 man. Zakayo (een echte masai trouwens) spreekt een zegen gebed uit terwijl we met elkaar hand in hand staan. Kippenvel en super spannend! Hier hebben we lang naar toe geleefd! In het donker lopen we achter Isaya aan bergopwaarts. Hoofdlampen aan, voetje voor voetje door de ijle lucht. Goed ingesmeerd, als straks de zon op komt in combintie met sneeuw dan verbrand je zomaar. De tocht naar de rand van de krater is enorm pittig, zo'n 9,5 uur lopen en zo'n 1000m stijgen. De weersomstandigheden veranderen steeds, onze kleding dus ook. We klimmen over grote rotsblokken en zigzaggen over het lavagruis. Door de sneeuw, over ijs... al snackend en zippen aan onze waterslangen. Langzaam gaat het. De zon komt op om 06.30 uur achter de Mawenzi vandaan, een van de drie pieken van deze stratovulkaan. De lucht kleurt diep oranje, super mooi! Foto momenten natuurlijk, en weer verder. Ilse loopt als eerste achter Isaya en bepaalt voor een groot deel het tempo. Joke en Anneke volgen daarna. Het is goed zo! Anton helpt waar hij kan, echt bijzonder dat hij zo goed gaat! Simone gaat ook erg goed. De anderen kampen met geregeld ongemakken. Misselijk, hoofdpijn, moeheid, en bij Anneke schieten de kuiten "op slot" . Om 08.30 uur houden we een break, snacken bij en voor wie het nodig heeft is er "Kilimanjaro cocaine" . We hebben allemaal een zakje mee gekregen. Haha, geen zorgen, het is gewoon glucose. Lieven zijn hoofd werkt niet mee, hoofdpijn! Zuurstof biedt wat verlichting, goed drinken en blijven eten. Ilse is op, na nachten niet goed te hebben geslapen en nog minstens twee uur voor de boeg te hebben, breekt ze. Wat doen we? Kelvin de gids blijft bij haar met twee porters. Zij gaan in een rustiger tempo proberen wat er mogelijk is. Een moeilijk moment voor ons als groep. Tranen en knuffels, maar met groot vertrouwen in Kelvin de gids en Ilse gaan we hen voorbij. Even zijn we van slag. Don't cry horen we de gidsen zeggen.. we hebben onze adem inderdaad echt nodig om verder te gaan.

Om 12 uur lunch, we hebben een lunchbox mee gekregen met van alles. Door de hoogte is de eetlust beperkt.. gelukkig is er choclade! Simone haar motivatie om de komende uren stukje voor stukje vooruit te gaan. De summit porters hebben warme thee voor ons mee. Erg lekker na het koude water uit onze camelbags. Net als we weer willen vertrekken zien we Ilse aankomen, echt een euforisch moment!! Blij, blij, blij zijn we allemaal wat een doorzetter!!

Wij stappen door met onze 5 en bereiken om 14.00 uur Stella point, de rand van de krater. Maken foto's en inventariseren hoe we ons voelen. Wie wil er door naar Uhuruh peak? Wat is er mogelijk? Joke heeft het zwaar en ook ik twijfel en voel me opgejaagd door de beperkte tijd. Als ik vraag aan Joke, wat wil je, Stellapoint is ook al een hele mooie prestatie, antwoord Joke, ik wil door! Daar gaan we dan... we hebbben een uur om de top te bereiken, moet kunnen maar de tijd is niet onze vriend op dat moment. Isaya voorop door de sneeuw. Rechts van ons zien we de binnenkant van de krater bedekt met sneeuw. De zon schijnt, het is echt prachtig allemaal. Onze mannen, Lieven en Anton ruiken de top en gaan vooruit. De dames besluiten gezamelijk de top te bereiken, ik ondersteunt door Isaya en Zakayo en ingesmeerde kuiten... Eenmaal op de top vergeet je alles. Het zicht is goed, wij zijn blij en nemen ons moment. Emotioneel is het, we zijn dankbaar en leggen alles digitaal vast. Op 7 maart 2020 om 15.30 hebben we de top bereikt. We did it! We staan met ons vijven gearmd en zenden onze gebeden naar de hemel! Supermooi moment en weer emotioneel. Uhuruh peak! Uhuruh betekent vrijheid in het Swahili, en inderdaad, als je op het dak van Afrika staat en om je heen kijkt dan ervaar je de vrijheid! Lang kunnen we niet blijven, de tijd dringt. Nog zo'n 3 uur afdalen, we zijn graag voor het donker weer in ons base camp.

Het moment van omkeren op de top is vreemd. Dat waar je zolang naar uitgekeken hebt gaat weer van je af. Mijn kuiten worden ontlast en dalen doet beroep op mijn boven benen, ik ga als een speer. Hoe verschillend is het voor iedereen. Ondersteunt door porters afdalen, bij Lieven nam de hoofdpijn toe en kreeg hij opnieuw zuurstof. Doorgaan, doorgaan werkt het best. Tegen 18.00 uur bereiken we weer ons base camp, Barafu. Ilse staat er al en heeft het verheugende nieuws Stella point ook bereikt te hebben!! Allemaal zijn we enorm blij over wat we bereikt hebben en dat we weer herenigd zijn.

Die avond blikken we terug, Joke leest de brief voor de zij aan haar overleden moeder geschreven heeft. Een heel mooi en bewust moment. Natuurlijk weer tranen... mooie parels. Dankbare momenten. We mogen uitslapen! Om 8 uur pas thee op bed... het voelt als een enorme luxe. Voldaan sluiten we onze ogen....

Dag 5 op de Kilimanjaro

Barranco hut 3900m - Karanga camp 3995m (lunch) - Barafu camp 4640m

Dag 5 alweer! Vandaag starten we vroeger dan de vorige dagen. Het wordt een lange dag, zo'n 10 uur lopen. Ons ochtend ritueel herhaalt zich. Tijdens de medical check wordt elke keer gevraagd; Hoe voel je je? one to ten? Als je je niet een 10 voelt komt steevast de vraag; Why not ten? Tja, niet goed geslapen, moe voelen, een slight headache, beetje misselijk, er zijn inmiddels diverse redenen waarom een aantal van ons zich geen 10 voelen. Gelukkig is er iedere keer weer een bemoedigend woordje, een hug, een enorme drive om verder te gaan of pilletje waardoor we gewoon weer met elkaar op pad gaan opweg naar de absolute Summit. Onderweg checken de gidsen hoe het met je is, zeker als je jezelf geen 10 hebt gegeven die morgen. Natuurlijk helpen we elkaar; "Heb je genoeg gedronken Lieven?" Simone? Joke? Ilse? Degene die zeker geen moeite heeft met het drinken van de vele liters water is Anton. Hij krijgt ook als bijnaam "Zeikerd" ;-)

Om 8.10 begint onze tocht. Het weer is goed! Isaya gaat voorop. Pole, pole naar de grant Barranco wall. Eerst langs een riviertje en al snel gaan we omhoog. Grote stappen maken en klauteren over de rotsblokken, zo gaat het eerste stuk. Kelvin, Isaya en Zakayo helpen ons geweldig! Een stukje is het smalst, daar steekt een groot rotsblok een stuk over het pad en moeten we letterlijk ons er omheen manoeuvreren. Kissing rock heet dit punt. En inderdaad, je kunt niet anders en natuurlijk gaan we allemaal, huggend of kussend met deze rots op de foto!

Na 2 uur klimmen staan we boven op de Barranco wall 4200m, tijd voor pauze, swatten! Het weer is als een kameleon, eerst zonning en best warm maar snel al mistig en fris. Dat betekent voor ons een laagje uit doen of juist meer aandoen. Na 3,5 uur verder lopen bereiken we onze lunch plek bij Karanga camp op 3995 m. Het is iedere keer heerlijk als we onze rode eet tent weer zien verschijnen en natuurlijk ons toilet tentje. Als we net binnen zitten begint het enorm te hagelen en regenen. Werkelijk een grote modderstroom loopt dwars door de tent en verzameld zich voor de ingang. Op de berg geldt het motto: "We don't believe in bad weather, we believe in good gear" Dus na de lunch ingepakt in diverse lagen en regenkleding trekken we zonder pardon weer verder. Onze dragers juichen ons toe! Zij wachten nog even ... Al snel zijn de buien verdwenen. We lopen in een maanlandschap en lijken de enigen wel op de Kilimanjaro. Voet voor voet weer verder. We hebben inmiddels een "Yell" bedacht: Voet voor voet voor Doingoood! Om de moed er goed in te houden. En de gidsen? Die " yellen" heerlijk mee! Af en toe klinkt er een Swahili song, het welbekende "Jambo" o.a. Wij genieten ervan en het helpt om lekker door te gaan. Nog zo'n kleine 5 uur hebben we voor de boeg. Stijgen en weer dalen en uiteindelijk nog behoorlijk stijgen. Pittig, pittig is het. Langzaam aan, op adem komen , water drinken en weer verder. Soms opeens tranen.. Onderweg zien we opgestapelde stenen, dit zijn een soort van altaren gemaakt door voorbijgangers. Bij het leggen van een steen mag je een wens doen. Wij maken met z'n zessen een eigen altaar met 6 stenen. Staan even stil bij dit mooie moment en leggen het vast op de foto. Uiteindelijk, eind van de middag bereiken we uitgeput en voldaan Barafu camp op 4640 m hoogte. Eerst opfrissen en omkleden en dan naar de "thee met pinda's". Tijdens het opfrissen in onze slaaptentjes begint het te "regen" . Toen het stopte en wij de slaaptentjes open ritsten zagen we dat het hagel en sneeuw was geweest. Plotseling zitten we in een hele witte wereld. Al glibberend naar de toilet tent, op tijd vertrekken dus. Door de hoogte ben je snel buiten adem en door de sneeuw nog weer trager op je gladde gympen..

De avond voor de summit poging is het. Goed eten, kip, patat, groenten en soep met vers fruit als toetje. Mango, annanas, avocado, watermeloen. Het smaakt verrukkelijk! De gidsen hebben besloten dat we morgen ochtend om 5 uur vertrekken voor de toppoging i.p.v. deze avond om 23.00 uur al. Zo kunnen we wat meer uurtjes slaap pakken (hopelijk) en in ons schema is hier ruimte voor. Zijn we er allemaal klaar voor?

Dag 4 op de Kilimanjaro

Moir Hut 4200m - Lava tower 4600m (lunch) - Barranco camp 3950m

We zijn innmiddels gewend aan het Kilimanjaro ritme. Thee op bed, teiltje water, ontbijten, medische check en om 9 uur starten met de hike van vandaag. Waarschijnlijk zo'n 7 uur lopen. Vandaag een laagje extra kleding aan. Het heeft gevroren vannacht! Elke ochtend bepalen we wat we die dag nodig hebben aan kleding, wat nemen we zelf mee in onze dagrugzakken?

Vooral de 2 a 3 liter water, regenkleding, een extra vest, een buff of muts, zonnebril, fototoestel, mobiel, energie repen en dextro's, wc papier en desinfecterende handgel! Om 9 uur zijn we klaar om te vertrekken. Onze rugzakken met overige spullen blijven achter en worden door een persoonlijke porter naar de eindbestemming van die dag gebracht. Hoewel wij al meer geroutineerd raken met het inpakken, pakken deze jongens alles super behendig en vlot in en helpen ons graag.

Genes deelt mee dat hij vandaag de groep zal verlaten en terug zal gaan naar Moshi. Hij wordt verwacht op een belangrijke meeting voor hoofdgidsen. Jammer dat hij vertrekt! We zijn inmiddels goed vertrouwd met elkaar en dan is het even schakelen. Gelukkig zijn er nog 3 gidsen mee en Isaya neemt als senoir assistent guide de verantwoording over. We blijven in veilige en professionele handen.

Over een rotsachtig pad gaan we voetje voor voetje verder omhoog. Pole pole (langzaam, langzaam) is het geheim om alles goed vol te houden. De lucht wordt ijler. Rechts van ons zien de Mount Meru prachtig liggen, links de Kilimanjaro top. Na 1, 5 uur lopen nemen we afscheid van Genes. Allemaal maken we nog een foto met hem erbij en lopen door richting Lava tower. De eerste sneeuw zien we van dichtbij om ons heen. We dalen en stijgen, swatten en bereiken om 13 uur onze lunch plek. Natuurlijk weer een fotootje maken bij het Lava tower bord als bewijs. De zon schijnt en in onze eet tent is het erg warm, een beetje te warm eigenlijk. Een enorm inkak moment volgt.

Goed ingesmeerd en allemaal ontdaan van nr 1 of 2 gaan we na de lunch weer voort. Even op gang komen... Over rotsen en een soort van los liggende platte stenen door een vallei welke vroeger een gletser was. We dalen weer een stuk en de beplating neemt weer toe. Het weer wordt bewolkter en vlagen mist omringen ons. Door een bos van Senicio Kilimanjari en grote lobelia's en af en toe een waterval wandelen we uiteindelijk droog Barranco Camp op 3900 m binnen. We zijn vandaag naar 4600m geklommen en weer gedaald naar 3900m. Ons lichaam kan zo acclimatiseren. Voor ons ligt de bekende Baranco wall. Er slingert op deze muur een pad al zigzaggend naar boven... Nu eerst rust. De tenten staan alweer klaar evenals de thee met lekkers. Eerst omkleden en warm worden in de grote tent. We zijn omringd door rotsen en kunnen bij helder weer de Kili top zien. De hoofdpijnen spelen (weer) meer parten bij Lieven, Ilse en Joke. Anton en Simone hebben tot nu toe geen last van deze ongemakken en ook ik, Anneke ga weer goed. Door de hoogte slapen we inmiddels minder goed. Mede ook door de toiletgangen die ook in de nacht noodzakelijk zijn helaas. ;-)

Er is in Baranco camp "bereik" via de hotspot van Kelvin, een van onze gidsen stuur ik nog een foto naar ons thuisfront. Na het avond eten en de medical check en briefing, blikken we terug op de dag. We lachen wat af samen en laten vol trots foto's van onze dierbaren zien aan elkaar. Morgen de Barranco wall over...met als een van de hoogtepunten, de " kissing rock" :-)

Dag 3 op de Kilimanjaro

Van Shira 1 Camp 3500m via Fisher camp (lunch) naar Moir huts 4200m

Inderdaad, na een nacht rust voelen Joke en Anneke zich weer herstelt! De misselijkheid en hoofdpijn zijn verdwenen! Wonderbaarlijk. We worden weer gewekt met "thee" op bed door Godefrey. Bij het open ristsen van onze tentje zien de we Kili top voor ons gloren! De zon schijnt. Een half uurtje na de thee op bed, krijgen we allemaal weer een teiltje warm water om ons mee op te frissen. Dan ontbijten, medical check, camelbags vullen, energie repen bij de hand en weer verder lopen. Om 9 uur vertrekken we. Onze porters breken ons tentenkamp weer op en gaan voor ons uit.

We passeren kleine riviertjes. Het landschap is wat rotsachtiger aan het worden. Lagere beplanting zien we om ons heen. Gelukkig nog genoeg grote rotsenblokken om achter te zitten voor onze nummer 1 en 2. Overigens een veel besproken onderwerp inmiddels door de liters water die we wegdrinken elke dag ;-) We zien lage bomen vol met een soort mos, het komt een beetje misterieus over.

We lopen en kletsen voetje voor voetje verder. Kort voor de hotlunch beklimmen we nog een stijl stukje. Bij het zien van onze rode diner tent vergeten we de pittige momenten weer. Onder de indruk van de maaltijd die er weer voor ons klaar staat in het Fisher Camp, vullen we onze magen met neiuwe energie! De wind neemt toe en de bewolking ook.

Met onze regenbroeken en windjacks aan enn met verse liters water in de rugzakken lopen we verder. Genes voorop, wij volgen in zijn tempo. Weer klimmen, geregeld stoppen om te drinken en te snacken. De hoofpijn komt helaas weer op bij een aantal. Tussen de lava brokken door bereiken we rond 16 uur ons camp voor de nacht, Moir hut op 4200m hoogte. Het lijkt een soort maanlandschap, met bergen om ons heen. Onze slaaptenten staan al weer klaar. De diner tent moet nog dus eerst maar lekker bijkomen in onze slaaptentjes. Joke voelt zich helaas opnieuw beroerd en krijgt medische hulp, panadollen en zuurstof. We verzamelen ons weer gezellig in de grote rode tent waar thee, koffie en water met popcorn klaar staat. Lieven heeft een gedetailleerde kaart van de Kilimanjaro bij zich en we checken de 7 uur durende route die we vandaag gelopen hebben. Genes heeft nog een paar raadsels, Simone en Ilse doen enthousiast mee.

We hopen een prachtige sunset te kunnen spotten, jammergenoeg zijn er veel wolken. Het is een stuk frisser inmiddels! Onze kok, Jonathan heeft wederom een heerlijke maaltijd bereid in zijn keukentent op de berg. Hij blijft ons verrassen! Wij genieten en voelen ons verwend. De sfeer in de groep is erg goed en helpen elkaar waar we kunnen. Delen ook van alles met elkaar zoals diamox pilletjes, dextro, handgel en ook stukjes van ons eigen leven. Mooi!

Na de medical check en briefing over de volgende dag en het bijwerken van onze dagboeken, liggen we op tijd in onze slaapzakken. Wat zal dag 4 gaan brengen? Spannend!

Dag 2 op de Kilimanjaro

Dag 2

Dinsdag 3 maart

Mti Kubwa camp 2650 m - Shira 1 Camp 3610 m

Half 7 worden we gewekt met thee/koffie of een watertje op bed! How was your night? Have you sleept well? Like a baby without crying? :-) Godefrey komt ons zeer vriendelijk wekken.

We hebben redelijk geslapen, 7 uur komt er een teiltje water om ons te wassen en half 8 ontbijten. Het ontbijt is goed, havermout pap, boterham met ei en een worstje.Goed eten is een must, brandstof die we nodig hebben. Om 8 uur is onze medische check. We zitten nu op 2650 m hoog en onze hartslag is al iets verhoogd. Zuurstof gehalte daalt ook al iets. De longen check is goed.

Na het pakken van onze spullen, camelbags worden gevuld met vers water, minstens 3 liter drinken per dag... We starten om 9.15 uur lopen. Doel is Shira camp 2 voor deze dag. Op de valreep zien we nog colobus apen heel dichtbij, Anton gooit zijn klokhuis in de bosjes en die wordt direct in gepakt door een blue monkey.

Eerst nog zo’n twee uur door het woud, daarna wordt het landschap anders, hedder zone. Lage stuiken, de weg gaat flink omhoog. Het is behoorlijk klimmen! Shira Camp 2 ligt een stuk hoger, zo’n kleien 1000 meter, flink stijgen vandaag!

Pole, pole gaan we voort. Swatten onderweg en de “nummers 1” nemen toe door het vele drinken en de Diamox die we nemen om de hoogte ziekte te beperken. Het weer is goed, zonnig en bewolkt. Opnieuw typische Kilimanjaro planten zien we, de red hot poker, (kniphofia) bijvoorbeeld en een wilde orchidee! Ook een kameleon kruist ons pad, prachtig om zo dichtbij te kunnen bekijken.

We worden ingehaald door de porters (dragers) van ons team die een sneller tempo aankunnen naar boven. Ons locale team loopt vooruit o.a. om onze lunch voor te bereiden. Ongelofelijk dat onze “eet tent” al weer op staat en er weer een hot lunch voor ons klaar staat als lunch!

Goed eten is ons motto... die energie ga je nodig hebben... er is genoeg maar de eetlust wordt al wat minder bij een aantal.

Soep, gebakken aardappelen, groenten, salade... Gelukkig kunnen we een kwartiertje uitbuiken voordat we verder de klim voorzetten. Waterzakken bijvullen...en weer door, nog verder om hoog.

Helaas, valt de lunch niet goed bij iedereen. Bij Ilse, Joke en bij mij(Anneke) nemen de ongemakken toe. Misselijk, beetje hoofdpijn... Goed blijven drinken! Voetje voor voetje verder.. klimmen en soms weer een vlak stukje. Het uitzicht is prachtig achter ons en de Kili top komt in ons vizier.

Eind van de middag, rond 17 uur komen we op Shira Camp 2 aan. We registreren ons weer en er staat o.a. thee voor ons klaar met pinda’s of popcorn.

Blij dat de “wandeling” van vandaag er op zit! Hier en daar hoofdpijn, Joke voelt zich beroerd, houdt niets binnen en krijgt de zorg die nodig is. Ook ik voel me niet goed. De hoogte speelt parten, eten lukt ons niet, gelukkig de anderen wel. Spaghetti met beef sauce. Joke en Anneke krijgen we zuurstof toegediend en kruipen om 20.00 uur in onze slaapzakken.

Morgen is het over, wordt ons beloofd...